رابطه علم و دنیا

س1: مراد روایت « مَا ازْدَادَ عَبْدٌ عِلْماً فَازْدَادَ فِی الدُّنْیَا رَغْبَةً إِلَّا ازْدَادَ مِنَ‏ اللَّهِ‏ بُعْداً »_^[1]چیست؟

ج: بله دیگر، اگر آدم علم دین یاد بگیرد که منشأش این باشد تا به دنیا نزدیک شود، طرف پُست دنیا برود، طرف اهل دنیا برود، از خدا فاصله پیدا می­‌کند دیگر و این هم هست، چاره‌­ای نیست. مگر اینکه همراه آن شروع به ترک گناه کند آنوقت ایمان بالا می‌­رود و این حالت از بین می­رود.

س2: سؤالشان این است که در اینجا حضرت علیه السلام  فرمودند با زیاد شدن علم رغبتش به دنیا بیشتر هم بشود؟

ج: طبعاً با زیاد شدن علم رغبت به دنیا بیشتر می­‌شود. چون این‌هایی که مبتدی هستند می‌دانند کسی با این مبتدی بودن پست به او نمی­‌دهد باید بالا برود تا قاضی­‌اش کنند یا یک جایی بتواند برود (پس) علم که زیاد شد آنوقت آن(رغبت هم) زیاد می ­شود.

س3: آیا این شامل همین رغبت‌­هایی عادی که طلبه‌­ها هم دارند می‌­شود؟

ج: بله، همین‌ها است دیگر، همین‌ها است. می‌­رود امتحان دکتری می­‌دهد و معادل می­‌گیرد آنوقت یک جایی می‌­رود که (نباید برود).

پرسش و پاسخ از عارف بالله حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه

مدرسه علمیه صاحب الأمرعج 18/ 12/ 1390