هدف قیام امام حسین علیه السلام

س: روایتی از حضرت امام باقر علیه السلام در کتاب کافی نقل کرده­‌اند که فرمودند: «أَنْزَلَ‏ اللَّهُ‏ تَعَالَى‏ النَّصْرَ عَلَى الْحُسَیْنِ ع حَتَّى کَانَ مَا بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ‏ ثُمَّ خُیِّرَ النَّصْرَ أَوْ لِقَاءَ اللَّهِ فَاخْتَارَ لِقَاءَ اللَّهِ تَعَالَى»[1]. چرا حضرت سید الشهدا علیه السلام بین نصرت الهی و لقاء خدا، لقاء را انتخاب کردند؟ اصلاً معنای روایت چیست؟

ج: منظور این است که آن زمان کاری جز این حافظ اسلام نبود، لذا ایشان هم که این را می‌دانستند «اخْتَارَ لِقَاءَ اللَّهِ».

این نقشه‌­ای بود که خدا کشید. آن زمان با پیروزی ایشان اسلام محو می‌­شد، خُب این‌ها می‌رفتند در اریکه سلطنت چند روزی بعد هم از دنیا می‌­رفتند باز همان آش و همان کاسه بود دیگر. اما این جریان یک جوری شد که تا حالا اسلام را حفظ کرده است.

 بنابراین هم خدا می‌­دانست این باید این جوری باشد و هم ایشان می‌­دانست انتخاب کرد، صحبت نصر نبود. با این عده کم که آدم به جنگ سی هزار نفر که نمی‌­رود، او هم بی‌وفایی کوفیان را می­‌دانست، اما نقشه­‌ای بود که خدا تعیین کرد این‌ها هم می‌­دانستند. پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله هم در اواخر عمرشان هم تقسیم کار فرموده بودند، وظیفه او چیه، وظیفه تو چیست، مشخص بود به همین منظور که اسلام از بین نرود، و الحمدلله این اسلام را حفظ کرد و اگر این نبود همه‌چیز از بین رفته بود.

پرسش و پاسخ از عارف بالله حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه

 مدرسه علمیه حضرت صاحب الأمر عجل الله فرجه 31/1/1391