یک حدیث
عیب جویی
س: معنای روایت « وَ کَفَى بِالْمَرْءِ شُغُلًا بِنَفْسِهِ عَنِ عیوبِ النَّاسِ »[1]چیست؟
ج: یکی از بزرگ‌ترین کارهای خوب این است که آدم تا عیب دارد مشغول اصلاح آن باشد، کاری به عیب دیگران نداشته باشد، چون اگر مشغول عیب دیگران شود از خودش غافل می‌شود، آن وقت سال به سال می‌گذرد و عیب او اصلاح نمی‌شود و کار دست آدم می‌دهد.
پرسش و پاسخ از سالک الی الله حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه
نرم افزار رسم تقوی پیشگان
[1] - قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ثَلَاثُ خِصَالٍ مَنْ کُنَّ فِیهِ أَوْ وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ کَانَ فِی ظِلِّ عَرْشِ اللَّهِ یَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ رَجُلٌ أَعْطَى النَّاسَ مِنْ نَفْسِهِ مَا هُوَ سَائِلُهُمْ وَ رَجُلٌ لَمْ یُقَدِّمْ رِجْلًا وَ لَمْ یُؤَخِّرْ رِجْلًا حَتَّى یَعْلَمَ أَنَّ ذَلِکَ لِلَّهِ رِضًا وَ رَجُلٌ لَمْ یَعِبْ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ بِعَیْبٍ حَتَّى یَنْفِیَ ذَلِکَ الْعَیْبَ عَنْ نَفْسِهِ فَإِنَّهُ لَا یَنْفِی مِنْهَا عَیْباً إِلَّا بَدَا لَهُ عَیْبٌ وَ کَفَى بِالْمَرْءِ شُغُلًا بِنَفْسِهِ عَنِ النَّاسِ.(کافی؛ ج2 ؛ ص147