نکته اخلاقی
حُجُب نورانی
س: منظور از حُجُب نورانی در مناجات شعبانیه[1] چیست؟
ج: حُجُب نورانی! حُجُب دو جور است گاهی ظلمانی است، گاهی نورانی. انسان گاهی گناه می‌کند این ظلمانی است. (برای او) تاریکی می‌آورد. انسان کافر است حجاب، ظلمانی است. گاهی انسان نماز شب می‌خواند و نورانی است امّا اگر در دلش خُطُور کند که الحمد لله ما امشب نماز شب خواندیم و به به و چه چه بگوید این می‌شود حجاب نورانی. عُجب می‌آورد و عُجب انسان را محروم می‌کند. لذا نباید یک چنین حالتی در انسان پیدا شود، (یعنی) خوشش بیاید که این کارها را کرده است.
وظیفه است باید انجام دهید و رد شوید و بروید، روی آن حساب باز نکنید. (با خود بگوید) حالا که من نمازشب خواندم، حالا که من کار خیر کردم، پس من همچنین و همچنانم. نه، این نتیجه را نگیریم، دیگر پس ندارد. وظیفه است باید انجام بدهی و فراموش هم بکنی. « تو نیکی می کن و در دجله انداز» بله، بینداز برود، اینجا جمع نکن که فردا بگویی به به، چقدر سرمایه دارم این خطرناک است. این حجاب نورانی می‌شود.
نماز زیاد خواندن، روزه زیاد گرفتن، کار خیر زیاد کردن، اَحیاناً (وقتی) نفس أماره می‌خواهد استفاده کند چنین حالتی پیش می‌آید. گفته‌اند هم انجام بده و هم از این بلا خودت را نجات بده، هیچ وقت جمع نکن که بگویی زیاد شده است و بگویی الحمد لله ما همچنین کردیم. نه، این حرف‌ها را نزن. انجام بده بگذار برود و فراموش کن.
پرسش و پاسخ از سالک الی الله حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه
مدرسه علمیه حضرت صاحب الأمر عجل الله فرجه3/10/1383
[1] - ...إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الِانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخِرَقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّور (إقبال الأعمال ج2 ؛ ص687