یک آیه
مهجور بودن قرآن
«وَ قَالَ الرَّسُولُ یَارَبّ إِنَّ قَوْمِى اتَّخَذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا»[1]
وقتی مردم از عمل کردن به دستورالعمل‌های قرآن کریم اعراض کنند، قرآن مهجور می‌شود. یعنی مردم با او قهر کرده‌اند. با او حرفی نمی‌زنند. آن وقت قرآن شکایت می‌کند.
سه چیز است در روز قیامت پیش خدا شکایت می‌کند[2]؛
یکی قرآن، که مردم به عنوان تیمّن و تبرّک وقتی می‌خواهند خانه عوض کنند و به خانه نو بروند، اول آینه و قرآن را می‌برند، بعد قرآن را همان بالا می‌گذارند تا آخر باشد و خاک رویش بنشیند. خُب این شکایت می‌کند، می‌گوید: من کتاب عمل هستم، اصلاً مرا باز نکرد بخواند. عوضش ماهواره می‌آورند و آن بالا می‌گذارند، هر روز شبکه‌ها را می‌گیرند! آن وقت این قرآن مهجور است.
دوم هم مسجدی که مسلمانان نروند در آن نماز بخوانند و درش بسته است. این هم شکایت می‌کند، می‌گوید: من خانه‌ای بودم که تو گفتی خانه من است. گفتی من را بسازند که مردم بیایند عبادتِ خدا را بکنند، اما کسی نیامد عبادت کند. درِ مرا بستند یا خرابش کردند.
سوم آن عالمی که بلد است و مردم نمی‌روند از او سوال کنند و یاد بگیرند، آن هم شکایت می‌کند.
پرسش و پاسخ از حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه در «لوح رسم تقوی پیشگان»
[1] - مبارکه فرقان، آیه: 30
[2] - ... أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: ثَلَاثَةٌ یَشْکُونَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَسْجِدٌ خَرَابٌ لَا یُصَلِّی فِیهِ أَهْلُهُ وَ عَالِمٌ بَیْنَ جُهَّالٍ وَ مُصْحَفٌ مُعَلَّقٌ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبَارُ لَا یُقْرَأُ فِیهِ. (کافی،ج2 ،ص613