حقیقت روح

س1: «أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ»[1]   

ج: بعضی­‌ها خیال می­‌کنند خدا خودش روح دارد و یک تکه­‌اش را کنده به این داده است، این جور نیست،‌ خدا مثل ما که روح ندارد، روح مال بدن است، خدا بدن ندارد، اما روح مخلوق خداست مثل بدن که مخلوق خداست و سایر عناصر طبیعی و غیر طبیعی که مخلوق خدا هستند روح هم یکی موجودی مثل آن هاست مخلوق است اما مثل آن ها در جسمانیت نیست که ما ببینیم لمس کنیم، بو کنیم، این ها نیست، چون این اعضایی که خدا به ما داده است برای درک مسائل مادی است.

روح چون مجرد است و مادی نیست آن را با چشم نمی­‌شود دید، با دست نمی‌­شود لمسش کرد، یک موجودی است که ما بلد نیستیم چیست، لذا وقتی سؤال کردند روح چیست، خدا جواب نداد چون جواب هم می‌داد نمی‌­فهمیدند، آنچه واقعیت دارد را هم می­‌گفتند باز نمی‌فهمیدند چون عقل ندیده است درک نمی­‌کند، نمی‌­فهمد، جواب نداد فقط گفت این مخلوق خداست[2]،«قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی»، منشأ خلقتش فرمان خود خدای متعال است، بنابراین «فَإِذَا سَوَّیْتُهُ»، بدن که کامل شد، بدن کامل بدون روح مرده است لذا روح هم به آن دادم، «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»، چون روح ماده نیست شبیه به ریح کردند، باد هست اما دیده نمی‌شود، این هم هست ولی دیده نمی­‌شود، لذا می­‌گوید: «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی»، نه این که از مال خودش کَند یک مقداری به این داد، غیر مادی و غیر جسمانی قابل کَندن نیست.

س2: همین تعبیر«نَفَخْتُ»، مثلاً خَلَقتُ است؟

ج: «نَفَخْتُ» هم مثل باد کردن است دیگر، یعنی دمیدن.

پرسش و پاسخ از عارف بالله حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه تاریخ6/11/1390