ملاک پاک بودن دل

... در صلوات شعبانیه این جمله نورانی آمده است، که فرمودند: «وَ اعْمُرْ قَلْبِی‏ بِطَاعَتِکَ‏ وَ لَا تُخْزِنِی بِمَعْصِیَتِکَ»[1]، قلب و دل من که مقصد و منبع کمالات معنوی است را با اطاعت فرمان خودت و تقوا آباد کن.

چون گناه و معصیت دل را خراب می‌­کند. مرکز ایمان، دل انسان است. گناه ایمان را پایین می‌آورد، از بین می­‌برد، لذا صفات بد در دل انسان نشأت پیدا می­‌کند، اما اگر تقوا را مراعات کردیم و گناه نکردیم دل رو به آبادانی می­‌گذارد، صفات خوب در آن رشد می­‌کند و صفات بد از بین می­‌رود، لذا ملاک آبادی دل و قلب تقوا و اطاعت فرمان خداست.

«وَ لَا تُخْزِنِی بِمَعْصِیَتِکَ» مرا با گناه کردن رسوا نکن. گناه هم در دنیا و هم در آخرت رسوایی می­‌آورد. آدمی که دزدی کند هم دستش را می‌­بُرند، شلاقش می‌­زنند، زندان می‌­برند، آبرویش می‌­رود، رسوا می­‌شود، این نتیجه گناه است، روز قیامت هم که خدای متعال علی رُئوُسِ الأشهاد گناهکاران را رسوا می­‌کند دیگر، بنابراین این هم چکیده سخن خدا در قرآن کریم است هم در بیانات خاتم انبیاء و همه حضرات معصومین علیهم السلام که دعوت به تقوا و ترک گناه می­‌کردند.

درس اخلاق عارف بالله حضرت آیت الله خوشوقت تهرانی (اعلی الله مقامه)

در مدرسه علمیه حضرت صاحب الأمر عجل الله فرجه ۱۳۸۵/۶/۲۳