زیّ طلبگی

س1: زیّ طلبگی چیست؟

ج: طلبگی یعنی آدم دنبال تحصیل علم دین برود. ابتدا خودش یاد بگیرد و عمل کند (آنگاه) به دیگران هم یاد بدهد، این راه طلبگی، شغل طلبگی و هدف طلبگی است. خدا در قرآن کریم، پیامبر عظیم الشأن صلی الله علیه و آله در روایات خودشان و حضرات معصومین علیهم السلام در گفتار خودشان حرف‌هایی زده‌­اند؛ مردم فرصت ندارند چون دنبال نجاری، آهنگری می‌­روند وقت ندارند یاد بگیرند. یک عده‌­ای همانجور که نجار رفت و نجاری یاد گرفت باید بیایند دین را یاد بگیرند و خودشان عمل کنند و به دیگران هم یاد بدهند، این شغل طلبگی است. مردم توقع دارند این آدمی که دارد دنبال انبیاء می­‌رود و می­‌خواهد مبلّغ در دین باشد، خودش یک کارهایی را انجام بدهد. ‌توقع مردم زیّ درست می­‌کند. باید لباسش سنگین باشد. باید حرکاتش در بیرون سنگین باشد. برخوردش با مردم متناسب باشد این را می‌­گویند زیّ طلبگی. موهایش بلند نباشد، شلوارش خیلی اتو زده نباشد، این حرف‌هایی که عرف نمی‌پسندند چون اگر ما این کار را بکنیم نتیجه­‌اش این است که مردم دیگر از ما دین یاد نمی‌گیرند.

س2: یعنی به خاطر مردم این کارها را بکند؟

ج: بله، وظیفه است دیگر. وظیفه است برای خاطر اینکه مردم گوش به حرف بدهند و فرار نکنند این کارها را من بد تلقی کنم و انجام ندهم.

س3: آیا این همان مروّت است؟

ج: بله بیشترش جزء مُرُوَّت است.

پرسش و پاسخ از سالک الی الله حضرت آیت الله خوشوقت تهرانی اعلی الله مقامه

حسینیه زینبیه سلام الله علیها  01/11/1383